موتورخانه - تصفیه خانه - لوله کشی - عایق کاری - استخر-تعمیر موتورخانه

• ابتدا میزان قدرت حرارتی دیگ محاسبه و در نظر گرفته می‌شود. نحوه محاسبه دیگ از جمع اتلاف حرارتی ساختمان و گرمای مورد نیاز برای آب گرم مصرفی و اعمال ضریب اطمینان به دست می‌آید که در قسمت طراحی دیگ آورده شده است. قدرت حرارتی دیگ با Q_B نشان داده می‌شود.
• مقدار ارزش حرارتی برای سوخت‌ها متفاوت است. با توجه به اینکه مشعل معمولا از سوخت مازوت، گاز و یا گازوییل استفاده می‌کند ارزش حرارتی این سوخت‌ها در محاسبه وارد می‌شود. ارزش حرارتی برای گازوییل 10750(kcal/kg)، برای گاز حدودا 10500(kcal/kg)، و برای مازوت حدودا 10000(kcal/kg) است. برای محاسبه ارزش حرارتی مازوت در نظر گرفته می‌شود. زیرا این سه مقدار به هم نزدیک هستند و مازوت کمترین بار حرارتی را بین این 3 دارد و ضریب اطمینان را برای هر سه سوخت اعمال می‌کند.
• اعمال راندمان مشعل برای محاسبه مشعل مورد نیاز که به حرف E نشان داده می‌شود و استفاده از فرمول زیر برای به دست آورن وزن سوخت مصرفی مشعل

(W=Q_B/(10000*E

در اینجا W وزن سوخت مصرفی مشعل بر حسب  kg/hr) Q_B) قدرت حرارتی دیگ بر حسب واحد kcal/hr)، 10000)  واحد ارزش حرارتی برای یک کیلوگرم سوخت است که واحد آن (kcal/kg) است و E راندمان مشعل و بدون واحد است.

راندمان مشعل با توجه به نوع مشعل، و شرکت سازنده آن متفاوت است و عددی بین 60 تا 85 درصد را شامل می‌شود. برای مشعل‌های بهتر این راندمان بیشتر هم می‌شود.

ساختمان مشعل گازوییل سوز

بدنه این نوع مشعل معمولا از آلیاژ مقاوم و سبک ساخته می‌شود و با ورق‌کاری اجزا درون آن پوشیده می‌شوند. اجزای این نوع مشعل عبارتند از:

• الکتروموتور: که بادزن و گمگ مشعل را به حرکت درمی‌آورد.
• بازن: که هم محور با الکترو موتور بوده و هوای لازم برای مخلوط سوخت را تامین می‌نماید.
• دریچه هوای ورودی: که قابل تنظیم است و برای کنترل مقدار هوای ورودی به مشعل استفاده می‌شود.
• شعله پخش کن: این قسمت هوای دمیده شده توسط بازن را در حالت دورانی قرار می‌دهد و باعث مخلوط شدن بهتر سوخت و هوا می‌شود.
• ترانسفورماتور فشار قوی: این قسمت وظیفه ایجاد ولتاژ بالا(حدود12000 ولت) را برای تولید جرقه فعالسازی دارد.
• لوله‌های سوخت: بر روی این لوله‌ها انواع شیرهای مغناطیسی برای انتقال سوخت به پمپ سوخت نصب شده است.
• پمپ سوخت: این قسمت از نوع چرخ دنده دوار است. پمپ در واقع وظیفه انتقال سوخت از منبع سوخت به مشعل را دارد. پمپ سوخت را با فشار 5 تا 20 اتمسفر مکیده و توسط لوله‌های انتقال به نازل می‌رساند. پمپ سوخت نمی‌تواند در ارتفاع مکش بیشتر از 18 فوت(حدودا6 متر) به خوبه عمل کند. لذا در صورت طولانی شدن لوله کشی باید ارتفاع مکش کم شود تا کاویتاسیون در پمپ ایجاد نشود. چگونگی تغییرات ارتفاع مکش پمپ نسبت به طول لوله‌کشی برای مشعل در نمودار نشان داده شده است.
• نازل: سوخت مکیده شده توسط پمپ هنگام عبور از این قسمت به پدر تبدیل می‌شود و پس از مخلوط شدن با هوای دمیده شده به وسیله بادزن برای احتراق آماده می‌گردد. نازل سوخت را به به شکل یک مخروط است که شکل آن متفاوت است. هر چه طول دیگ بیشتر باشد باید زاویه نازل را کوچکتر در نظر گرفت تا حدی که شعل بتواند تا پره انتهایی دیگ و یا جداره انتهایی آن برخورد نماید. مقدار سوخت محاسبه شده برای مشعل با استفاده از نوع نازل مناسب تایین می‌شود.
• رله کنترل: روی هر مشعل یک رله کنترلی نصب می‌شود که شروع و پایان عملیات قسمتهای مختلف مشعل توسط آن کنترل می‌شود. فرمان خاموش و روشن شدن مشعل با اتصال به ترمومتر آکوستات و یا کیفیت احتراق سوخت توسط فتوسل از رله صادر می‌شود. کار رله برای زمانبندی و کنترل اجزای مشعل به این صورت است که ابتدای کار مشعل بادزن برای تعویض هوای آلوده داخل دیگه با هوای تازه به کار می‌افتد. بع از گذشت حدودا 21 ثانیه جرقه زن به کار می‌افتد تا هر چه سوخت در محفظه احتراق باقی مانده است سوخته یا تبخیر شود. 19 ثانیه پس از به کار افتاده جرقه زن شیر مغناطیسی باز شده و سوخت تازه وارد نازل می‌شود و عمل احتراق انجام می‌گیرد. بعد از گذشت حدودا 5 ثانیه جرقه زن از کار می‌افتد.
• فتوسل: نام دیگر این قسمت فتوالکتریک است. وظیفه این قسمت کنترل کیفیت احتراق از طریق رنگ شعله است.

مشعل ها تجهیزاتی در بویلر ها هستند که وظیفه ترکیب کردن سوخت و هوا و همچنین سوزاندن ماده سوختی را بر عهده دارند و در واقع انرژی حرارتی کوره را تولید می نمایند. در واقع مشعل ها شکل و جهت شعله را در کوره بوجود می اورند و بر حسب نیاز در ارتفاع های مختلفی در کوره نصب می گردند.

سوخت های مختلفی در بویلر ها سوزانده می شوند . وبه همین دلیل مشعل ا برای سوزاندن انواع سوخت های مایع و گاز طراحی میگردند، بعضی از مشعل ها برای سوخت مایع و بعضی برای سوخت گازی شکل طراحی شده اند. مشعل هایی هم وحو دارند که دوگانه سوز هستند و هر دو سوخت مایع و گاز را می سوزانند.

مشعل های گاز سوز :

عموما مشعل های گازی دو نوع عمده دارند، در نوعی که به مشعل های با اختلاط قبلی موسوم هستند، سوخت گازی و هوا قبل از رسیدن به نوک مشعل با هم مخلوط می شوند و مخلوط بدست امده در نوک مشعل می سوزد. در نوع دیگر که معروف به مشعل های بدون اختلاط قبلی هستند، هوا و سوخت گازی در نوک مشعل، با هم مخلوط شده  ومشتعل می شوند.

مشعل های با سوخت مایع:

معمولا سوخت های مایع قبل از سوخته شدن در نوک مشعل به دلایل زیر باید به شکل پودر درایند:

1-هر چه قدر ذرات سوخت ریز تر باشد، سریعتر و بهتر با هوا مخلوط و مشتعل می گردند.

2-در صورتیکه سوخت مایع به صورت ذرات درشت باشند، امکان نسوختن انها در طول شعله وجود دارد. چنانچه این ذرات مستقیما با سطوح لوله ها برخورد نماید، باعث تشکیل کربن و دوده می گردد، لذا اگر سوخت به شکل پودر باشد، بر اثر تبخیر شدن سریع این ذرات ریز و سوختن انها در طول شعله امکان رسدن سوخت به دیواره لوله ها از بین می رود.